#MADakademi’nin 6 Nisan Cumartesi günü gerçekleştirilecek olan dokuzuncu etkinliğinde KTH Royal Institute of Technology’den Dr. Ethemcan Turhan’ın yürütücülüğünde iklim adaleti üzerine bir atölye gerçekleştirilecek. Atölye alandaki genç araştırmacılar ve aktivistleri bir araya getirmeyi; iklim değişikliğini mekansal adaletsizlikler bağlamında nasıl mesele edebileceğimizi tartışmayı amaçlıyor.
Ethemcan Turhan’ın atölyeye dair verdiği kısa bilgi şöyle:
2015’te imzaya açılarak uluslararası çevre rejimleri içerisinde rekor bir hızla yürürlüğe giren Paris Anlaşması’nın bağlayıcı olmayan giriş bölümünde yer alan “bazı kesimler için iklim adaletinin önemini tanıyarak” vurgusu iklim adaletini nihayet uluslararası platformda gündeme taşıdı. Pek çok farklı ifadesi ve tanımı olmasına rağmen, iklim adaleti çerçevesi en temelde iklim krizinin kaynağına odaklanır: İklim krizine yol açan kim, bu krizden en çok kimler etkilenecek ve kimler en fazla çıkar sağlayabilecek? Çevre adaletinin diğer ilgi alanlarıyla benzer biçimde, iklim değişikliği de kimin etkilerden daha fazla etkileneceği, kimin harekete geçmesi gerektiği ve kimin bunun için kaynaklara sahip olduğu hususunda eşit olmayan mekansal sonuçlar üretir. Bu anlamıyla iklim adaleti pek çok mekan-zaman eksenini keserek iklim değişikliğinin çeşitli tarih ve coğrafyalarına dair bir angaje araştırma gündemi sunmaktadır. İklim adaletini merkeze alan bir eylem-araştırması (action research) yaklaşımı tarihsel ve mekansal adaletsizlikleri iklim politikasının kaçınılmaz yan etkisi olarak değil tam da meselenin özüne dair, iklim krizi durdurulacaksa en başta yüzleşilmesi gereken unsurlar olarak görür. Bu bağlamda neo-kolonyal kalkınma projelerinde uluslararası kalkınma finansmanının etkilerinden yerelde fosil yakıt üretim-tüketiminin doğrudan sonuçlarına kadar ölçekleri bağlamayı hedefleyen iklim adaleti, araştırmacılar ve aktivistler için teorik ve pratik bir araç kutusu sunmaktadır. Alandaki genç araştırmacıları ve aktivistleri bir araya getirmeyi hedefleyen bu atölye çalışmasında iklim adaletini mekansallaştırmak üzerine 4 ana okuma üzerinden imkanlar ve kısıtlar tartışılacaktır.
Katılım 10 kişiyle sınırlıdır. Başvurunuzu buradan gerçekleştirebilirsiniz.
Zorunlu okumalar:
1. Okereke, C., & Coventry, P. (2016). Climate justice and the international regime: before, during, and after Paris. Wiley Interdisciplinary Reviews: Climate Change, 7(6), 834–851.
2. Dikeç, M. (2001). Justice and the spatial imagination. Environment and planning A, 33(10), 1785–1805.
3. Barrett, S. (2013). The necessity of a multiscalar analysis of climate justice. Progress in Human Geography, 37(2), 215–233.
4. Routledge, P., Cumbers, A., & Derickson, K. D. (2018). States of just transition: Realising climate justice through and against the state. Geoforum, 88, 78–86.
Alternatif okumalar:
1. Turhan, E., Gündoğan, A.C., Aydın, C. İ. ve Berke, M. Ö. (2016) İklim Adaleti İçin Mücadelesi İçin 10 Durak, Ekoloji Kolektifi Derneği. http://bit.ly/IklimAdaleti2017
2. Kaya, Y. (2017). Paris Anlaşmasını İklim Adaleti Perspektifinden Değerlendirmek. Uluslararası İlişkiler/International Relations, 14(54), 87–106. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/627093
